ارائه روش شناسی انتخاب فناوری تعیین موقعیت مکانی برای بیمارستانها ( مورد کاوی : بیمارستان شرکت نفت )

خلق وبکارگیری دانشی پیرامون موقعیت جغرافیایی بیماران ومکان یابی تجهیزات متحرک بیمارستانی میتواند درراستای مدیریت هوشمندانه منابع همچنین افزایش سرعت، دقت وکیفیت خدمات در مراکزدرمانی تاثیر بسزایی داشته باشد. ازکاربردهای سیستمهای مکانیابی بلادرنگ در بیمارستان ها میتوان به نظارت بلادرنگ بر افراد از جمله بیماران خاص و سالمندان، مدیریت هوشمندانه منابع از جمله تجهیزات و نیروهای متخصص ، ایجاد قابلیت جستجو و دسترسی در کمترین زمان بدون اتلاف منابع ،امکان هشداردهی در موارد خاص تعریف شده ،بالا بردن امنیت محیطی و کاهش نرخ خطا و بالاخره ایجاد بانکهای اطلاعاتی و قابلیت داده کاوی وبکارگیری این نتایج در ارائه خدمات برتر، اشاره کرد. امروزه فناوری های متفاوتی با ویژگیهای عملکردی گوناگون در اینگونه سیستمها قابل بکارگیری است ، از طرفی نیازمندی های سازمان ها با توجه به اهداف، امکانات و زیر ساخت آنها متفاوت است .در این پژوهش فناوری های مذکور، از وجوه متعدد مانند دقت، محدوده پوشش، هزینه راه اندازی و نگهداری وهمچنین میزان تاثیر سوء بر سلامت انسان مقایسه شده وجهت انتخاب مناسب ترین فناوری از شیوه های علمی تصمیم گیری استفاده شده است. بدین منظور روش شناسی ساخت یافته ای براساس تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه ای و درقالب فرایند تصمیم گیری عقلایی معرفی گردیده است که ضمن توجه به نیازمندیهای سازمان ، با در نظرگیری اولویت های تصمیم گیری مسئولین ، یک رتبه بندی از فناوری های موجود ارائه خواهد داد که تصمیم گیرندگان را درراستای این انتخاب یاری می نماید . روش شناسی ارائه شده ، جهت معرفی سیستم مکان یابی مناسب در بیمارستان شرکت ملی نفت تهران بعنوان موردکاوی مورد استفاده قرار گرفته که بر اساس نیازمندیها و اهدف آن مرکز و با توجه به نظرات تصمیم گیرندگان و متخصصین ، سیستم مکانیابی مبتنی بر امواج فراصوتی بعنوان مناسبترین گزینه توصیه گردید . در ادامه با در نظر گرفتن دیدگاه دیگری در تصمیم گیر ی ازسوی خبرگان آن مرکز که ارسال علائم حیاتی بهمراه موقعیت جغرافیایی بیمار میباشد ، مجددا روش پیشنهادی بکار گرفته شده و سیستم مکان یابی ترکیبی مبتنی بر امواج فراصوتی بهمراه امواج رادیویی انتخاب گردید .